hiç kimseye
uykusuzluğun karanlık sularında
hüznün parıldayan gözyaşları
kalbimin odacıklarından
damarlarıma akarken
içimi bir ürperti sarıyor
titriyorum...
bedenim ruhuma küçük geliyor
mono(ton)larca yük altında
ezildiğimi hissediyorum
seni düşünüyorum...
kalbimin özgül ağırlığı
nerdesin
gel,
kurtar beni...
Tuna Başar
/altıkasımikibinaltıpazartesi
Afyonkarahisar/
Not: Bu şiirsel karalama "Berfin Bahar" isimli derginin Aralık 2006 tarihli 106. sayısında yayınlanmıştır.
0 yorum:
Yorum Gönder