…ellerim büyük bir istemsizlikle ceplerimi yokluyor. Bilincim vücudumun isyanını dindirecek bir çıkmaz arıyor. Ruhum bedenime boyun eğiyor.
Karşımda İzmir mavisi gözlerinin içine sonsuza kadar bakıp, hiç konuşmadan durabileceğim bir kız “Lütfen, sigara içme!” diyor. Ama kasım rüzgarlarının zihnimde bıraktığı duman görüntüsü yenilgiyi kabul etmeme sebep oluyor. Sigarayı yakıp, ilk dumanı içime çektiğim anda kendimden nefret ediyorum…
Tuna BAŞAR
/ onüçaralıkikibinaltı sıfırbirellibeş
Afyonkarahisar /
0 yorum:
Yorum Gönder